نقوش انگشتری های پیامبران و أئمه اطهار (ع)

نقوش انگشتری های پیامبران و أئمه اطهار (ع)

همانطور که می دانید،ائمه اطهار (ع) پیشوایان دین ما هستند و تمامی کلمات،سخنان و کارهای آنها وسیلۀ رشد و هدایت و درسی آموزنده برای به دست آمدن دنیا و آخرت است.

با نگاهی به تاریخ و سیرۀ زندگی ائمه اطهار (ع) و خواندن سخنان آن بزرگواران به مطالبی برخورد می کنیم که این سخن و یا عمل امام معصوم (ع) چقدر حکیمانه بوده و نکاتی در آن نهفته شده است.

نمونه بارز این مسئله نقوش انگشتری های ائمه اطهار (ع) است که هریک از آن بزرگواران انگشتری با نقش خاصی در دست می کردند....

روشن است که آنچه هریک از ائمه اطهار (ع) بر روی انگشترشان نقش کرده اند تنها برای برکت و ثواب محض نبوده،و علاوه برآن،سعی در فهماندن مفهومی اعتقادی،اخلاقی را داشته اند و این مطلب را می توان از شواهد تاریخی و نکاتی که در اینجا بیان می کنیم دریافت.

1- انگشتر در همه زمان ها از اهمیت خاصی برخوردار بوده،چراکه زینتی زیبا محسوب می شود و به سبب تنوع در طرح و جنس آن تا حدود زیادی نشان گر شخصیت افراد است. افزون بر این همانگونه که از تاریخ برداشت می شود،در قدیم مردم به نقش نگین انگشترهای یکدیگر توجه داشته و به آن اهمیت می داده اند.

2- روایات نشانگر آن است که ائمه اطهار (ع) علاوه بر آنکه خود انگشتر به دست می کردند و اصحابشان را هم تشویق بدان می نموند،تعمدی خاص بر بیان نقش نگین انگشتر خود و همچنین نقش انگشتری های دیگر ائمه اطهار (ع) و نیز پیامبران گذشته (ع) و اعلام آن به دیگران و توجه همگان بدان داشته اند. و گاهی حتی قبل از آنکه کسی سؤال کند خودشان ابتدائاً از نقوش دیگر ائمه و پیامبران سخن می گفتند.

بطور مثال وقتی حسین بن خالد از امام رضا (ع) دربارۀ نقش نگین انگشتر امیرالمؤمنین (ع) سؤال می کند،حضرت به او می فرمایند: آیا نمی خواهی نقش انگشتری پیامبران گذشته و ائمه دیگر را نیز بدانی؟

پس حضرت علاوه بر بیان نقش نگین انبیاء و امامان گذشته،نقش نگین انگشتر خود را نیز به او نشان می دهند.

3- با دقت در روایات می بینیم که ائمه اطهار (ع) هرکدام دارای چند انگشتر با نقوش مختلف بوده اند که بعضی از آنها متعلق به پدرشان و یا از امامان گذشته در دست ایشان بوده است که با توجه به اوضاع سیاسی،اجتماعی و فرهنگی آن زمان در هر مقطعی،انگشتری با نقشی خاص در دست می کردند تا مطلبی را به مردم بیاموزند،چراکه بیشتر ائمه در زمان خلفاء ظالم زندگی می کردند و نمی توانستند تمام مطالب خود را به راحتی به دیگران بگویند،لذا از هر وسیله ای حتی نقش انگشتر خود برای این هدف استفاده می کردند.

مثلا پیامبر اکرم (ص) زمانی که به مقام نبوت رسیدند،انگشتری با نقش « لااله الا الله محمد رسول الله » در دست کردند و چون وعده های الهی تحقق یافت و مسلمانان عزت یافتند،برای یادآوری به مردم،انگشتری با نقش « صدق الله » (یعنی راست گفت خداوند متعال)،را در دست نمودند. و نیز برای آنکه به مردم یادآوری کنند که در ادامه رسالت ایشان جانشین وجود دارد،انگشتر دیگری با نقش « لااله الا الله محمد رسول الله علی ولی الله » در دست کردند.

و یا امیرالمؤمنین (ع) بعد از 25 سال خانه نشینی،آنگاه که به خلافت ظاهری رسیدند،انگشتری با نقش « الملک لله الواحد القهار » در دست کردند و حال آنکه تا قبل از این نقش انگشتر حضرت، « الله الملک » بود.

و زمانی که به جنگ صفین رفتند و ماجرای حکمیت پیش آمد،انگشتری با نقش « محمد رسول الله » در دست داشتند. و زمانی دیگر انگشتری با نقش « علیٌ یؤمن بالله » در دست می کرده اند.

برای امام حسین (ع) نیز انگشترهای متعددی ذکر شده ولی از میان آنها دو انگشتر یکی با نقش « ان الله بالغ امره » و دیگری با نقش « لااله الا الله عدة للقاء الله » اشاره به آماده بودن امام حسین (ع) برای تحقق وعده و تقدیرات الهی (و حوادث کربلا) دارد.

و از آن طرف امام زین العابدین (ع) را می بینیم که بعد از واقعه کربلا و اظهار پشیمانی و توبه ظاهری یزید برای عوام فریبی،جهت نقش بر آب کردن نقشه های او و زنده نگه داشتن مصائب امام حسین (ع) در نظر مردم،انگشتری با نقش « خزی و شقیّ قاتل الحسین بن علی » در دست نمودند و این پیام را به مردم رساندند که قاتل امام حسین (ع) خوار و گناه او نابخشودنی است.

اینها نمونه هائی بود که با توضیحی مختصر برای روشن شدن بحث بیان شد و از آنجائی که محور این مجموعه ای که تقدیم شما خوانندگان محترم گردیده بر اختصار گذارده شده،لذا به همین مقدار اکتفا کرده و تنها به ذکر نقوش انگشترهائی که برای انبیاء الهی و ائمه اطهار (ع) ذکر شده می پردازیم.