12- بازداشتن از عذاب خداوند
۞ امام کاظم (ع) از اجداد طاهرینش نقل می فرماید: « زمانی که خداوند موسی بن عمران را خلق کرد (وقتی او را در میقات به رسالت مبعوث کرد) با موسی بن عمران سخن گفت،سپس خداوند عنایت ویژه ای بر اهل زمین کرد و از نور صورت حضرت موسی،کوه عقیق را آفرید،سپس خداوند قسم یاد نمود: به عزتم قسم هرگز نمی سوزانم و عذاب نمی کنم دستی را که در آن انگشتر عقیق باشد،به شرط آنکه ولایت علی (ع) را دل داشته باشد.» (ثواب الاعمال:175،جامع الاخبار:134،بحار:42/62،وسائل:5/87)
۞ سلمان و ابن عباس از پیامبر (ص) روایت می کنند که فرمود: « در سفر معراج،به آن مقامی رسیدم که نزدیک تر از آن به خداوند تصور شدنی نیست،خداوند با من بین دو کوه عقیق سخن گفت و خطاب رسید: یا احمد! همانا من،تو و علی را از نور خودم خلق کردم و این دو کوه عقیق را (که در عرش می بینی) از نور صورت علی بن ابیطالب (ع) خلق کردم.
پس به عزّت و جلالم قسم می خورم که به راستی خلق کردم این دو کوه عقیق را تا نشانه ای باشد میان موجودات و آفریده هایم و مؤمنان با این علامت شناخته می شوند. (ای رسول ما) به راستی به عزّتم قسم یاد می کنم که همانا آتش جهنم را بر کسانی که انگشتر عقیق در دست می کنند و ولایت علی (ع) را در سینه دارند و شیعه اویند،حرام کردم.» (مائة منقبة:168/الشیعة فی احادیث الفریقین:ص178)